Hue

Hue

De volgende ochtend om 10 uur staat onze auto klaar. We hebben een privé chauffeur geboekt om ons naar Hue te brengen. We willen over de Hoi Van pass en niet door de tunnel. Dit schijnt een van de mooiste routes te zijn in Vietnam.

Na afscheid te hebben genomen van Nhut en van het leuke Hoi An gaan we op weg. En inderdaad wat een uitzicht! Op de foto's komt het niet heel goed over, dus de camera maar weggelegd en van de omgeving genoten. Onderweg stoppen we bij Lang Co beach. Helaas we mogen niet zwemmen, ik denk dat de onderstroom te sterk is. We lopen wat over het strand en als we terug willen gaan naar onze chauffeur zien we aan de overkant van de weg wat locals zitten op de gebruikelijke plastic stoeltjes. Aangezien onze magen aan het knorren zijn besluiten we dat dit het "restaurant" gaat worden. De mensen spreken geen woord Engels, dus gebaren we maar dat we eten willen. Er wordt op de stoelen gewezen en we gaan zitten. De kokkin houdt vervolgens allerlei etenswaren omhoog (ei, rijst, een halve vis) en wij knikken maar overal braaf "ja" op. Het gevolg? Een verrukkelijke maaltijd waarvan we van de helft niet weten wat we in ons mond stoppen.

Ons hostel in Hue blijkt weer perfect te zijn, er zit een zwembad bij dus daar zijn we de hele middag gaan liggen met een boek. Tegen de avond lopen we het stadje in. Na een aantal meter zien we een soort supermarktje waar allemaal locals op de stoep zitten met een biertje. Dat ziet er gezellig uit, dat kunnen wij ook! We kopen 2 bier en willen een krukje tussen wat brommers inzetten. Direct worden de krukjes netjes afgepakt, de brommers verplaatst, een "tafeltje" gepakt om ons een beter plekje te geven (het tafeltje bestaat uit een kratje bier met een stuk karton overheen gelegd). Anders stinkt het naar brommer wordt er gezegd hahahaha. We zitten naast een man welke alleen zit terwijl de rest van de mensen allemaal in groepjes zitten te kletsen. We zullen wel weer de dorpsgek getroffen hebben. Niemand sprak met de man maar opeens is hij helemaal het mannetje. Er staat iemand op en koopt pinda's voor ons. Ze proberen met ons te praten maar ook hier is Engels niet hun sterkste kant. Meerdere pogingen gedaan om uit te leggen dat we in Holland wonen, vlak bij Amsterdam. Klinkt misschien bekend dachten we. Op een gegeven moment bleek de man het door te hebben. Vol trots vertelde hij aan het groepje mannen naast ons dat ik in Holland en Jeanette in Amsterdam woont. De andere mannen knikten, ze leken tevreden met het antwoord, ik reken het goed ;).

Na 2 biertjes met onze nieuwe vrienden te hebben gedronken zijn we verder gelopen. Lekker dronken geworden deze avond. Ik gok dat we samen een snurk concert hebben gegeven, sorry buren!!

De volgende ochtend heeeeel rustig aan gedaan. We hoeven pas om 12 uur uit te checken dus dat doen we ook. We hangen op bed en maken plannen voor alweer de laatste dagen van Jeanette, de tijd vliegt opeens!

We kijken wat in de oude stad maar het is vandaag veel te warm. We worden allebei een beetje flauw en besluiten de laatste uurtjes bij het zwembad door te brengen voordat we vanavond op de nachttrein stappen.